FIPRESCI Jury Statement at the 25th “Listapad” Film Festival

The FIPRESCI jury at the 25th edition of the Minsk International Film Festival “Listapad” regret to have learned that independent critics and industry representatives from Belarus are no longer actively part of the national competition’s selection committee at “Listapad”. In the long term, Belorussian cinema will only be fully represented at the event if its diversity is matched by the diversity of the bodies judging it. We thus hope the Ministry of Culture will consider opening up the national competition’s selection committee to help ensure that “Listapad” upholds its unique and international prestige as an event that celebrates the diverse cinemas of both the world, and Belarus. 

Lucy Virgen, György Kárpáti, Viera Langerová, Konstanty Kuzma, Maksim Karpitski 

The 30 greatest + 15 most musical movies of the '60s

Небяспека нацыянальнай «сутнасці»

Наступныя радкі – пераклад уступных абзацаў артыкула «Англійскасць англійскай паэзіі» (Denis Donoghue у выданні The Sheila Carmel lectures, 1994-2004). Яны прысвечаныя небяспецы эсэнцыялізму і не раз узгадваліся мне ў шматлікіх і як правіла марных спробах вызначыць, што ж такое нацыянальнае беларускае кіно, і яшчэ часцей – калі нехта ўдае, нібы знайшоў адказ і вучыць сваёй мудрасці ўсіх іншых. Сціпласць ірландскага літаратурнага крытыка здаецца мне вельмі карыснай і дарэчнай. 

Няўлоўнасць нацыянальнага на фота Андрэя Лянкевіча

Расійскі фільм ля вытокаў беларускай дакументалістыкі: "В брянском полесье" (Илья Копалин, 1930)

Паводле К. І. Рэмішэўскага: "Один из наиболее ранних по хронологии фрагментов национальной кинолетописи, отражающих тему традиционной культуры в период до начала массовой коллективизации крестьянства, по иронии случая был создан не белорусскими, а российскими кинодокументалистами. Речь идёт об эпизодах из полнометражного документального фильма "В Брянском Полесье", снятого в 1930 году одним из корифеев советской кинодокументалистики режиссёром Ильёй Копалиным в содружестве с оператором Петром Изотовым.
Для аудиовизуальной летописи - кинохроники и документалистики - характерно удивительное и очень ценное свойство. Иногда она доносит до зрителя сведения о тех срезах человеческого бытия, которые, по замыслу авторов, должны были остаться "за кадром", поскольку не вписываются, а может даже и противоречат авторской концепции. Хроникальные фрагменты из ленты И. Копалина "В Брянском Полесье" принадлежат именно к такой категории. Стремясь воспеть дух революционных перемен, прогрессивность социалистического общественного строя, авторы создали неповторимую по своей наивной простоте картину деревенской жизни, которая на их глазах уходила в небытие..." (История, ожившая в кадре : белорусская кинолетопись: испытание временем : в 3 кн. : к 90-летию белорусского кино / К. И. Ремишевский ; [научный редактор, автор предисловия: В. В. Гниломедов]. — Кн. 1: 1927—1953 - ISBN 978-985-06-2407-9)

Дэвід Бордвэл: Хічкок не баіцца абмежаванняў

Гэтыя кадры выклікаюць здзіўленне: "Як так?" Рука Марго відавочна непрапарцыянальная, і калі меркаваць па позірках мужчынаў, мы нейкім чынам глядзім скрозь яе тулава.

Але ці заўважае гэта хтосьці падчас прагляду? Такія кадры нагадваюць нам, што калі не літаральна, то ў рэжысуры Хічкок можа выйсці сухім з вады нават здзейсніўшы тое, што ў іншых лічыцца злачынствам. Напэўна, вы і без майго напаміну пра тое ведалі, але нават сталы аматар Хічкока (я ўперышю ўбачыў У выпадку забойства набярыце "М" у сямігадовым узросце) усё яшчэ часам бывае прыгаломшаны зухаватасцю старога.